Activiteiten VTU in 2017

In het afgelopen jaar is het asielbeleid er helaas niet humaner of beter op geworden. Op het politieke vlak bleek bovendien dat tijdens de lange maanden van het demissionaire kabinet in Den Haag alles stil lag. Het plan om in alle rust kennis te maken met nieuwe Kamerleden, mislukte doordat de meeste fracties nog niet hadden vastgesteld wie hun woordvoerder asiel werd.

Geen mens is illegaalGelukkig hoefde VTU niet stil te zitten, want we konden nog steeds volop steun verlenen aan de actiegroep van afgewezen asielzoekers/sters We Are Here, die sinds 2012 aan de weg timmert met als actiedoel: we want a normal life! VTU maakt vanaf het begin van deze actie deel uit van de vele supportersgroepen die zich rondom We Are Here gevormd hebben.

Erkenning als vluchteling
Op 14 december werd bekend dat aan de 100ste afgewezen asielzoeker van We Are Here alsnog een verblijfsvergunning is toegekend. Een jubileum en een overwinning van We Are Here op de IND, omdat die 100 mensen die alsnog erkend worden als vluchteling, laten zien dat de negatieve beslissingen van de IND vaak onzorgvuldig en onterecht zijn.

Dat proces om toch erkenning te krijgen, is niet eenvoudig. Om na een afwijzing een Herhaald Asielverzoek (hasa) in te dienen is een zoektocht in een bureaucratische jungle, waartegen de meeste asielzoekers niet opgewassen zijn. Nog afgezien van het feit dat alles in het Nederlands gaat, waardoor vertaling noodzakelijk is. De vergoeding voor pro-deocliënten voor asieladvocaten is drastisch verlaagd, dus asieladvocaten hebben minder tijd en ruimte om te assisteren. Dankzij een uitgebreid buddysysteem staan vrijwilligers de mensen van We Are Here terzijde om een weg te vinden in de zeer gecompliceerde asielrechtkwesties. En met groot succes naar blijkt, want het grote aantal verblijfsvergunningen is, behalve aan vasthoudende advocaten, zeker aan de sisyfusarbeid van de buddy’s te danken. VTU is daarbij zeer actief in het in stand houden en runnen van het buddysysteem: ‘Workshops Vreemdelingenrecht’, informatieavonden en uitwisselingsbijeenkomsten worden voor de buddy’s georganiseerd.

Kraakpanden
De mensen van WAH zijn nu verspreid over vijf panden. Een groep mannen, die bijna een jaar in Diemen in een gekraakt leegstaand gebouw van de Arq-groep (Psychotrauma Expert Groep) heeft gewoond, moest dit gebouw begin december ontruimen. Acties en druk op de directie van Arq hebben niet mogen baten. Extra wrang is dat de organisatie ‘Equator’, bij wie ook ongedocumenteerden met psychische problemen in behandeling zijn voor traumaverwerking, onderdeel is van de Arq-groep. De behandelaars van Equator weten precies wat het betekent voor hun cliënten om ontruimd te worden en weer op straat te staan. Daar komt nog bij dat het gebouw waar ze uitgezet zijn nog zeker twee jaar leeg blijft staan. Heel treurig.

Zij hebben nu weer een nieuw pand gekraakt, een leegstaande voormalige kerk in de Watergraafsmeer in Amsterdam. Maar het is er koud, er is geen stroom, er kan niet gekookt of afgewassen worden. Een onmenselijke situatie. foto van Wij Zijn Hier.

Een ander deel van We Are Here heeft begin november een pand gekraakt in Amsterdam-Oost aan het Zeeburgerpad. Zij hebben het 30ste kraakpand in gebruik genomen, een treurig record van ruim vijf jaar van kraakpand naar kraakpand verhuizen zonder enige zekerheid op de langere termijn. Net is bekend geworden dat de groep van het Zeeburgerpad, in de week tussen Kerst en Nieuwjaar op last van de rechter ontruimd wordt.

De vrouwen van We Are Here
De vrouwen zitten in twee panden: in het pand in de Roëllstraat wonen 28 vrouwen uit Somalië, Ethiopië en Eritrea. Hoe lang ze daar nog kunnen blijven is niet duidelijk, want woningbouwvereniging Rochdale heeft zich steeds negatief uitgelaten over de situatie, maar in de praktijk geen stappen ondernomen. Er komen wel steeds potentiële huurders het pand bezichtigen. Naar verwachting zal er in de loop van het nieuwe jaar een einde aan deze behuizing komen. VTU is zeer actief in het ondersteunen van deze vrouwen en het oplossen van problemen die in zo’n pand kunnen rijzen: rattenplaag, defecte sloten, kapotte douches, enzovoort.

De andere groep waarvan veel vrouwen deel uitmaken, bevindt zich in de ‘Vluchtmaat’, een pand van het bouwmaterialenbedrijf Bouwmaat op industriegebied Overamstel. Via een speciaal hiervoor opgerichte Stichting Noodzaak is een gebruikersovereenkomst met de eigenaar afgesloten, waardoor de bewoners, Ethiopiërs en Eritreeërs, er tot die tijd relatief rustig kunnen zitten. Een deel van het pand wordt als kantoor verhuurd, waardoor de vaste kosten kunnen worden betaald. Een succesformule die navolging verdient. Helaas loopt de overeenkomst maar tot mei 2018 en wat er daarna gaat gebeuren is nog niet bekend.

Geld
VTU is vanaf het ontstaan van We Are Here actief geweest in het werven van fondsen ten behoeve van deze groep, en het ‘uitdelen’ van het geld aan de asielzoekers. Drie leden van VTU maken deel uit van de Financiële Commissie van We Are Here.

Nederlandse les
Enkele organisaties, waaronder de Dominicuskerk en het ASKV, bieden Nederlandse les aan voor ongedocumenteerden. Daar maakt een aantal van de vrouwen van de Roëllstraat en de Vluchtmaat enthousiast gebruik van. Het opleidingsniveau van de meeste vrouwen is erg laag, dus VTU stimuleert zeer dat de vrouwen nu lessen volgen en daarmee hun horizon verbreden. VTU betaalt de reiskosten voor de vrouwen die deze lessen volgen.Zwemmen Fre en Sara

Sinds enkele maanden organiseert een aantal supporters ook zwemles waaraan een aantal vrouwen van de Vluchtmaat deelneemt. Het plan is om volgend jaar een vervolg te geven aan het zwemmen in het Noorderparkpad.

Ook volgt een groepje fietslessen die in de Pijp gegeven worden. Traditioneel staat fietsen ver van de vrouwen af, ondanks dat het in Nederland zo gewoon is. Dus ook dat is een verheugende ontwikkeling.

EHBO vrouwen met certificaatIn januari en februari organiseerde VTU in samenwerking met het Rode Kruis een cursus ‘Wegwijs in de gezondheidszorg en EHBO’, over twee dagen verdeeld (totaal 5 uur) voor de vrouwen in de Roëllstraat. Veertien vrouwen afkomstig uit Eritrea, Ethiopië en Somalië deden er aan mee. In de workshop werden de ehbo-basisvaardigheden geoefend en dat gaf natuurlijk de nodige hilariteit. Tijdens groepsgesprekken kwamen vragen aan de orde als: Wat zijn mijn rechten zonder zorgverzekering? Bij welke dokters en ziekenhuizen kan ik terecht in Amsterdam? Nuttige adressen werden op papier uitgedeeld. Als vervolg werden er in mei twee bijeenkomsten ‘Omgaan met stress’ georganiseerd met onderwerpen waar zij dagelijks mee te maken hebben zoals: wat gebeurt er in je lichaam als je onder stress leeft.

Medicijnen
De eigen bijdrage voor medicijnen is een behoorlijk obstakel in het verkrijgen van medicijnen. De ‘medicijnpot’ die in Amsterdam bestond om de eigen bijdrage te betalen voor ongedocumenteerden bleek al snel leeg te zijn. VTU springt regelmatig bij voor medicijnkosten of tandartskosten.

Buddy’s
De meeste Nederlandse vrouwen van VTU zijn buddy van één of meer vluchtelingenvrouwen. Dat houdt in dat we helpen bij de voorbereidingen voor een mogelijke herhaalde asielaanvraag (hasa), zo nodig meegaan naar een advocaat of het Rode Kruis voor informatie. We vertalen Nederlandse brieven van de overheid en gaan mee naar dokter of ziekenhuis. Vaak komt het er op neer dat we helpen de moed erin te houden.
Nieuwe buddy’s zijn altijd welkom. Informatie bij Alied: aliedblom@gmail.com

De kwestie van de afgewezen Ethiopiërs/Eritreeërs
VTU is begonnen in het voorjaar van 2017 de kwestie van de afgewezen Ethiopiërs en Eritreeërs die – meestal onterecht - zijn afgewezen en niet terug kunnen, aan de orde te stellen. Zij bevinden zich in een juridisch vacuüm. Sommigen van hen die Eritrese ouders hebben, zijn in de oorlog tussen Ethiopië en Eritrea (1998-2000) vanuit Ethiopië naar Eritrea gedeporteerd, maar zijn niet door Eritrea erkend en hebben dus geen documenten. Zij kunnen nergens heen en bevinden zich in Nederland in een uitzichtloze situatie. Wij hebben een uitgebreid document met informatie over deze kwestie opgesteld en aan de Kamerleden gestuurd. Aangezien het kabinet de hele formatietijd demissionair was en de formerende partijen sowieso niet wilden bewegen zolang ze over een regeerakkoord onderhandelden, hebben we tot nu toe weinig gehoor gevonden. Maar we geven de moed niet op en hopen dat naar aanleiding van de Argos-uitzendingen zaterdag 13 december en 6 januari politiek Den Haag weer wakker wordt.

Argos
Het is niet eenvoudig interesse bij de pers te wekken voor de problematiek van de afgewezen asielzoekers. Ze vinden het meestal niet interessant om te berichten over het ‘asielgat’ waarin de mensen van WAH zitten: ze zijn afgewezen en moeten dus Nederland verlaten, maar ze kunnen niet terug omdat ze gevaar lopen, hun land onveilig is of omdat ze domweg geen of niet de juiste papieren hebben.

We zijn daarom uitermate blij dat vpro-radio-onderzoeksprogramma Argos twee uitzendingen wijdt aan de problematiek van de afgewezen asielzoekers en over de situatie van de (Ethiopische) Eritreeërs die niet terugkunnen. Een van de problemen die tot het juridisch vacuüm leiden is dat asielzoekers door de IND en DT&V voor de benodigde documenten naar de Eritrese ambassade worden gestuurd terwijl al heel lang bekend is dat die helemaal niet meewerkt. Die praktijk is zaterdag 23 december aan de kaak gesteld in de eerste Argos-uitzending van de twee. (Terug te luisteren: Hoe bewijs je waar je huis stond?) De Tweede Kamer heeft diezelfde week naar aanleiding van een voorpublicatie van Argos een motie aangenomen om de Eritrese ambassade te sluiten. Nu moet het parlement hieraan nog consequenties verbinden voor de asielzoekers die vooral zijn afgewezen omdat ze volgens de IND niet de juiste papieren op tafel kunnen leggen. De strijd gaat dus door. De volgende uitzending van Argos is op zaterdag 6 januari 2018 om 14:00 uur NPO1.

De opvang in Amsterdam: Bed Bad en Brood
Regelmatig krijgen de vluchtelingen van WAH de vraag waarom ze geen gebruik maken van de Bed-, Bad- en Broodvoorziening (BBB) van de gemeente Amsterdam. De BBB houdt in dat afgewezen asielzoekers om 16:00 uur worden toegelaten, een maaltijd krijgen en een bed. Ze mogen ’s avonds niet weg. De volgende ochtend moeten ze om 9:00 uur de BBB weer verlaten. Ze staan, in kou, regen en sneeuw, op straat, zonder geld. Ook zieke mensen worden op straat gezet.

Als mensen van We Are Here al genoegen zouden willen nemen met de uiterst karige voorziening die de BBB biedt, dan nog komen zij daar op dit moment niet in: de 120 plaatsen van de BBB zijn allemaal bezet, er is een wachtlijst. Bovendien heeft de gemeente begin december strengere toelatingseisen geformuleerd, om zo mensen weg te sturen en ruimte te creëren. De mensen die geweigerd worden moeten toch ergens heen, met als gevolg dat er meer druk komt te staan op de groep van WAH om de afgewezen vluchtelingen die op staat staan op te nemen in een van de kraakpanden

Dit heeft er zelfs toe geleid dat enkele weken geleden de politie Amsterdam een Soedanees gezin met 2 kinderen naar Wij Zijn Hier heeft gebracht voor onderdak omdat er na veel rondbellen naar alle instanties geen andere optie bleek te zijn. Vrijwilligers van Wij Zijn Hier zijn nog steeds bezig deze familie elders onder dak te krijgen.

Buitenpost Den Bosch
Op 5 december heeft Gabbi van 8 uur ’s ochtends tot 2 uur ’s middags voor de Tweede Kamer gestaan om aandacht te vragen voor de gewortelde kinderen. Ze had allemaal kinderschoenen, gevuld met wortels, uitgestald met daarbij de volgende de teksten: ‘De in Nederland gewortelde kinderen betalen de prijs voor dit kabinet. Wat gaat er in hun schoen? Rechtvaardig beleid, humaniteit met recht op verblijf of deportatie? Uitzetting beschadigt ze blijvend.’ Lees meer hierover in de nieuwsbrief van Vesta.

Na een debat werd er gestemd over een motie van GroenLinks voor een ruimere toepassing van het Kinderpardon. Die heeft het helaas niet gehaald. Een van de acties die nu ondernomen wordt voor de gewortelde kinderen is ‘Ze zijn al thuis!’ van Defence for Children, waarin ze samen met een aantal bekende Nederlanders proberen om voor de laatste - ongeveer 400 - kinderen die nog in onzekerheid zitten, een eind aan de onzekerheid te maken. Deze kinderen zijn al thuis dus ze pleiten voor een echt Kinderpardon. De actie steunen kan via de website www.zezijnalthuis.nl.

Toekomstplannen VTU
VTU wil ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag in 2018 weer een bijeenkomst organiseren over het asielbeleid. Het programma zal zich concentreren op een ander asiel- en migratiebeleid: hoe kan een beter asiel- en migratiebeleid er uit zien? Welke ideeën bestaan er en welke voorbeelden zijn er om een werkend en humaan asiel- en migratiebeleid vorm te geven?

Zaterdag 24 februari 2018 ’s middags in De Balie in Amsterdam.

Financiën VTU
In 2017 heeft VTU ruim 7000 euro uit gegeven. Het grootste deel van het geld is besteed aan reisgeld. Voor mensen die geen geld hebben is het vaak een groot probleem hoe ze ergens moeten komen als ze het openbaar vervoer niet kunnen betalen. De kraakpanden bevinden zich bijna allemaal aan de buitenranden van de stad. De vrouwen die naar Nederlandse les gaan, hebben geld nodig voor de tram. Sommigen gaan drie à vier keer per week naar les, dus dat loopt op. Ook is reisgeld nodig voor bezoek aan dokter, ziekenhuis, tandarts en advocaat. Incidenteel betaalt VTU tandartskosten en kosten voor medicijnen. Op dit moment is er nog 1000 euro in kas. Dus bijdragen voor de activiteiten van VTU in het nieuwe jaar zijn zeer welkom: NL39 INGB 0007 8147 05 t.n.v. Vrouwen Tegen Uitzetting. VTU is door de belasting erkend als Algemeen Nut Beogende Instelling dus giften zijn fiscaal aftrekbaar.

Namens alle vrouwen van VTU, Farangis Osivand, voorzitter, Alied Blom, Marijke Crusifix, Brit de Jong, Negede Kumbi, Hermine Linnebank, Mieke Maassen, Ellen Santen, Marjan Sax, Myra ter Meulen, Evien Tjabbes en Gabbi Wierenga.

Volg onze activiteiten op FaceBook https://www.facebook.com/VrouwenTegenUitzetting/ (voor iedereen toegankelijk, ook als je zelf niet op Facebook zit!) of op onze website: www.vrouwentegenuitzetting.com

Vluchtelingen zijn er altijd geweest en zullen ook altijd blijven komen. 85% van alle vluchtelingen verblijven in hun eigen regio, slechts een klein deel komt naar Europa. Nederland heeft zich in internationale verdragen verplicht om vluchtelingen opvang te geven. Vrouwen Tegen Uitzetting probeert een steentje bij te dragen om het huidige asielbeleid te verbeteren en aandacht te vestigen op de positie van vrouwelijke vluchtelingen. Een humaan asielbeleid is een teken van beschaving.

Overigens… zijn wij van mening dat er onafhankelijk toezicht moet komen op de IND.