Wat een opkomst en energie op deze bijeenkomst van VrouwenTegenUitzetting in Pakhuis de Zwijger!
Terugkeer een fictie - ongedocumenteerd op straat geen oplossing!
Zo'n honderdvijftig mensen hoorden een aantal sprekers over de Fictie van terugkeer: dat vluchtelingen met een afwijzingsbesluit, zoals asieladvocaat Maartje Terpstra de mensen noemt van wie de asielaanvraag – vaak op dubieuze gronden – werd afgewezen, uit Nederland moeten vertrekken, is in feite een uitoefening van staatsmacht maar de verantwoordelijkheid wordt eenzijdig bij de persoon gelegd, zo begon ze haar bijdrage. Dat diegenen vaak helemaal niet weg kúnnen en vervolgens voor de overheid niet meer bestaan, was de insteek van deze informatieavond, zo hoorden we ook uit de intro's van de moderatoren Marjan Sax en Joyce. Dat terugkeer een fictie is bleek ook overtuigend uit de bijdragen van de andere sprekers: Irene van der Linde, Rana Van Den Burg en Leo Lucassen. Ademende grenzen in plaats van Fort Europa met nog meer geweld versterken, anders vallen er nog meer doden aan de grenzen en sluit je de mensen die hier al zijn als het ware op, want eenmaal vertrokken kom je Europa nooit meer in.
Vooral de verhalen van Sami Tsegaye en Yusuf Adam, maakten grote indruk. Yusuf die eerst dertien jaar(!) op straat moest zien te overleven voor hij eindelijk een verblijfsvergunning kreeg (pas toen werd geloofd dat hij uit een onveilig gebied in Somalië kwam) riep alle aanwezigen op om in verweer te komen tegen de niet-werkende geldverslindende terugkeerindustrie, betaald uit ‘jullie belastinggeld’!
Sami vertelde hoe hij uit wanhoop over een leven hier op straat tot twee keer toe instemde met terugkeer en dat dat ook twee keer niet mogelijk bleek, niet door zíjn toedoen, maar omdat zowel de Ethiopische als de Eritrese ambassade weigerden om de juiste papieren te verstrekken. Sami kwam als minderjarige naar Nederland, is inmiddels 29 en zit na 12 jaar nog steeds in dezelfde onzekere en rechteloze situatie zonder uitzicht op een verblijfsvergunning.
Er waren enkele intermezzo's, met cijfers door Mieke Maassen en Alied Blom en met Won't go back, prachtig gezongen door Rogier Pelgrim en het publiek kon even met elkaar stoom afblazen.
Willen we in zo’n samenleving leven, vroegen moderatoren een aantal keren? Nee, was het volmondig antwoord van de zaal. Afgewezen vluchtelingen die alles hebben gedaan wat in hun vermogen ligt, moeten verblijfsrecht krijgen. En wel zo snel mogelijk, want – ook volgens Europese wetgeving – mag je mensen maar zo kort mogelijk in limbo laten bungelen, terwijl in Nederland mensen die hun nationaliteit of identiteit niet kunnen bewijzen jarenlang van ambassade naar ambassade worden gestuurd en intussen op de straat aangewezen zijn en afhankelijk worden van 'goedwillende' vrijwilligers in plaats dat ze 'a normal life' kunnen gaan opbouwen. Vraagt om vervolg!
Sprekers:
- Sami Tsegaye vertelt wat het betekent om als ‘ongedocumenteerde’ van het kastje naar de muur, van ambassade naar ambassade te worden gestuurd. (Engels).
- Schrijver en De Groene-redacteur Irene van der Linde legt uit welke politieke en handelsbelangen er spelen en hoe de verantwoordelijkheid voor ‘terugkeer’ eenzijdig bij de vluchteling wordt gelegd
- Asieladvocaat Maartje Terpstra gaat in op de juridische praktijk en het ontbreken van uitwijkmogelijkheden voor vluchtelingen zonder de juiste papieren.
- Yusuf Adam: 12 jaar op straat, hoe is dat? (Engels).
- Rana van den Burg, coördinator bij een ngo in Utrecht die ongedocumenteerde vluchtelingen bijstaat en opvangt. Zij vertelt wat zo’n langdurige onzekere toestand doet met afgewezen vluchtelingen en hoe zij daar in Utrecht mee omgaan.
- Ten slotte zal Leo Lucassen, directeur van het IISG en hoogleraar arbeids- en migratierecht in Leiden, ingaan op hoe je ook met andere ogen naar vluchtelingen, grenzen en oplossingen kunt kijken.
- Tussendoor enkele korte intermezzo’s met o.a. cijfers door Alied Blom en Mieke Maassen en muziek van gitarist en singer songwriter Rogier.
Aankondiging van de bijeenkomst:
Terugkeer een fictie - Ongedocumenteerd op straat geen oplossing!
Vrouwen Tegen Uitzetting (VTU) organiseert op donderdag 20 april
een bijeenkomst over het terugkeerbeleid in Pakhuis de Zwijger
inloop (met soep) vanaf 18:00, programma 19:00-21:00 uur
met asieladvocaat Maartje Terpstra
en hoogleraar arbeids- en migratierecht Leo Lucassen
‘Het terugkeerbeleid moet strenger!’ ‘Afgewezen asielzoekers moeten zo snel mogelijk het land uit, desnoods met geweld.’ Dat is wat we voortdurend horen in de berichtgeving over het Nederlandse asielbeleid. Maar de praktijk geeft een heel ander beeld: slechts 1/3 van de ‘vertrekplichtigen’ gaat weg uit Nederland. De rest komt op straat terecht. Toch benadrukt het kabinet keer op keer dat wie niet mag blijven sneller zal worden uitgezet. Die fictie wil VTU ontmaskeren en we komen met alternatieven.
Programma van 19:00-21:00 in Pakhuis de Zwijger
Dat is wat we voortdurend horen in de berichtgeving over het Nederlandse asielbeleid. Maar de praktijk geeft een heel ander beeld: rond 2/3 van de ‘vertrekplichtigen’ gaat helemaal niet weg. Ze blijven hier. En ze betalen de prijs voor een beleid dat berust op de fictie dat terugkeer een reële optie is. Ze leven op straat, ongedocumenteerd, dakloos, rechteloos.