Wie zijn we?
Vrouwen tegen uitzetting (VTU) is een samenwerkingsverband van vrouwelijke vluchtelingen en Nederlandse vrouwen. Het doel van VTU is de positie van vrouwelijke vluchtelingen te verbeteren.
Aan VTU nemen vrouwen deel uit Afghanistan, Burundi, Ethiopië, Eritrea, Iran, Irak, ongo, Rwanda, Somalië, Pakistan en Nederland.
We zijn een groep Nederlandse en vluchtelingenvrouwen die geregeld bij elkaar komt, eens in de twee maanden ongeveer. Meestal zijn we met twaalf tot vijftien vrouwen uit de verschillende landen. We bespreken dan de situatie van vluchtelingenvrouwen in Nederland. Meestal houden we eerst een rondje, ter kennismaking voor nieuwe vrouwen en om elkaar bij te praten over de actuele situatie. Vervolgens bespreken we wat we kunnen gaan doen om de situatie van vluchtelingenvrouwen in Nederland te verbeteren.
Wat willen we?
VTU probeert, vaak in samenwerking met andere organisaties en individuen, de onderlinge solidariteit van vrouwelijke vluchtelingen en van Nederlandse vrouwen te vergroten en invloed uit te oefenen op het beleid en op de publieke opinie.
Jarenlang ijverde VTU voor een GENERAAL PARDON voor alle vluchtelingen die onder de oude asielprocedure vielen.
Wat doen we?
De afgelopen jaren is VTU op verschillende terreinen actief geweest: het begon in 1996 met het aanbieden van een petitie aan de toenmalige Staatssecretaris van Justitie, mevrouw Schmitz, om aandacht te vragen voor de slechte situatie van vrouwelijke vluchtelingen. Sinds die tijd heeft VTU op allerlei manieren druk uitgeoefend op de overheid om het asielbeleid te veranderen en actie gevoerd tegen het trage en willekeurige beleid van de IND.
Ook geweld tegen vrouwen, in AZC's en in de gezinssituatie, heeft VTU in verschillende acties aan de orde gesteld. Na het vaststellen van het nieuwe uitzetbeleid van Verdonk organiseerden we in 2004 we op 8 maart in de Balie een bijeenkomst onder het motto Verzet moet.
In 2005 organiseerden we met Prime een landelijke demonstratie voor solidariteit met vluchtelingenvrouwen die slachtoffer zijn van seksueel geweld; vóór het nakomen van internationale afspraken over schending van mensenrechten en deskundige opvang van vrouwen in de asielprocedure en tégen uitzetting van vrouwen die slachtoffer zijn geweest van seksueel geweld in hun eigen land en naar Nederland zijn gevlucht.
Ook demonstreerden we op 8 maart met Prime en honderden Iraanse vrouwen en mannen voor vrouwenrechten in Iran.
Op 19 maart 2006 organiseerden we een ontmoetingsmiddag tussen vluchtelingenvrouwen en Nederlandse vrouwen. Deze middag heeft onder meer geleid tot het ontwikkelen van een adoptieplan voor werk en stage en een voorstel voor een nieuw asielbeleid.